(της Ειρήνης Πετρίδου)
Ένα σαλιγκάρι
που το λέγαν Χάρη,
στον κήπο περπατάει,
τις κεραίες του κουνάει
Ξάφνου σταματάει
και ψηλά κοιτάει.
Χρώματα ένα σωρό
γέμισαν τον ουρανό
Αχ και να 'χα ένα σπιτάκι
με τα χρώματα αυτά!
Πόσο θα με θαύμαζαν
όλα τα παιδιά...
Άρχισε τότε να φυσάει,
μέσα στο κέλυφος τρυπάει.
Λίγο για να κοιμηθεί
και για να ονειρευτεί....
Το ποιήμα μπορεί να συνοδευτεί με κινήσεις. Είναι εύκολο και άρεσε πολύ στα παιδιά.
Τι ονειρεύτηκε ο Χάρης το σαλιγκάρι;
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .