Συναισθήματα

Συναισθήματα παντού

Τα συναισθήματα είναι ένα θέμα που το δουλεύουμε όλη τη χρονιά μέσα από διάφορες δραστηριότητες.

Είναι σημαντικό να καταλάβουμε τι κρύβεται πίσω από κάθε συναίσθημα. Πως μπορούμε να διαχειριστούμε τα συναισθήματά μας; Πολλές φορές τα παιδιά θυμώνουν, φοβούνται , είναι ανήσυχα και δεν αντιδρούν με το σωστό τρόπο.

  Πως μπορούμε να  μάθουμε  πώς να ηρεμούμε  τον εαυτό μας όταν διαταράσσεται;

Παρακάτω μπορείτε να δείτε διάφορες ιδέες, έτσι όπως εμείς δουλέψαμε φέτος αυτό το τόσο σημαντικό θέμα:

Χαρά - Λύπη

Πότε είμαι χαρούμενος/η και πότε έιμαι λυπημένος/η;

Καταγράψαμε όλα όσα έλεγαν τα παιδιά. Και φυσικά σχεδόν όλα μιλούσαν για τη μαμά τους:

Είμαι χαρούμενη όταν η μαμά με πάει βόλτα

Είμαι χαρούμενη όταν η μαμά με αγκαλιάζει.

Ειμαι χαρούμενος όταν παίζω με τους φίλους μου.

Είμαι λυπημένη όταν η μαμά δεν μ'αφήνει να δω παιδικά.

Είμαι λυπημένη όταν ο αδερφός μου μου παίρνει τα παιχνίδια μου.

Είμαι λυπημένος όταν δεν με παίζει η φίλη μου.

Ζωγραφίσαμε πότε νιώθουμε χαρά και πότε λύπη.

Στη συυνέχεια είπαμε πότε νιώθουμε χαρά στο σχολείο και πότε λύπη.

Απαντήσεις των παιδιών:

Νιώθω χαρά όταν....

......παίζω στο κουκλόσπιτο

.....παίζουμε ομαδικά παιχνίδια

......όταν παίζουμε έξω στην αυλή

......μας διαβάζει η κυρία παραμύθια

...όταν παίζω με τους φίλους μου

....παίζω  στον ηλεκτρονικό υπολογιστή

...όταν ζωγραφίζω με πινέλο

Νιώθω λύπη όταν....

......η φιλή μου δεν με παίζει

......με μαλώνει η κυρία

...... μου παίρνουν το παιχνίδι που κρατάω

.....όταν μου φωνάζουν πολύ δυνατά

Τι διαδικασία αυτή την κάναμε με όλα τα συναισθήματα που δουλέψαμε.

Θυμός

Αφού μιλήσαμε γι' αυτό το συναίσθημα (αφορμές υπάρχουν πάντα) σκεφτήκαμε τι μπορούμε να κάνουμε έτσι ώστε να ηρεμούμε και να μην αντιδρούμε με λάθος τρόπο.

Οι ιδέες ήταν πολλές:

- να μετρήσουμε ως το 10

- να ζωγραφίσουμε 

- να διαβάσουμε ένα παραμύθι

- να μιλήσουμε με την κυρία

Αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε μια γωνιά στην τάξη όπου θα πηγαίνουμε να ηρεμούμε. Τι πρέπει όμως να έχει η γωνιά της ηρεμίας;

Πήραμε ένα κουτί και είπαμε να βάλουμε μέσα πράγματα που μας ηρεμούν.

ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΗΡΕΜΙΑΣ

Περιέχει:

1. Το μπουκάλι της ηρεμίας

2. Τη νεράιδα της ηρεμίας για να της λέμε τον πόνο μας (γαντόκουκλα)

3. Η νεράιδα της συμφιλίωσης

4. Ένα λούτρινο γατάκι (το αγαπημένο της τάξης)

5. Μαρκαδόροι και χαρτί για να ζωγραφίζουμε το θυμό μας ή ότι άλλο μας ευχαρηστεί.

Στο μπουκάλι της ηρεμίας βάλαμε μέσα νερό , χρυσόσκονη και διάφορες πούλιες για να λαμπυρίζει.

Το κουνάμε, το κοιτάμε και ηρεμούμε.

Στη συνέχεια , κάθε παιδί διάλεξε ένα χαρτάκι με το χρώμα που το ηρεμεί, έγραψε το όνομά του και το κόλλησε στο κουτί.

Έτοιμο το κουτί της ηρεμίας!!!!

 

 Φυσικά τα παιδιά ήθελαν να φτιάξουν και ατομικό μπουκαλάκι ηρεμίας για το σπίτι:

Ρίχνουμε χρυσόσκονη

 και πούλιες

 κλείνουμε και το κουνάμε.

Φόβος

Η αφορμή δόθηκε μια μέρα που βροντούσε. Κάποια παιδιά άρχισαν να τσιρίζουν. Έτσι μιλήσαμε για τους φόβους μας. Τους ζωγραφίσαμε, διαβάσαμε σχετικά βιβλία και φτιάξαμε τον δράκο που έφαγε όλους τους φόβους μας ( Ιδέα από το διαδίκτυο)

Και τι φοβούνται τα παιδιά της τάξης μας: Τα φίδια, της αστραπές και τους κεραυνούς, τις σαύρες, τους λύκους, τα φαντάσματα και τα τέρατα.

Συμφωνήσαμε, όταν φοβόμαστε να το λέμε στη μαμά ή τον μπαμπά μας για να μας βοηθούν.

Αλλά και γενικά να μιλάμε για τα συναισθήματά μας. 

Στην τάξη μας βοηθά ο παρακάτω πίνακας όπου κάθε παιδί βάζοντας το μανταλάκι με το όνομά του στο αντίστοιχο πιατάκι μας δείχνει πως νιώθει . Ακολουθεί συζήτηση στην παρεούλα ή σε προσωπικό επίπεδο. Λειτουργεί πολύ καλά!

Και στο σπίτι μας βοηθά ο τροχός των συναίσθημάτων ή το ρολόι των συναισθημάτων

 Ο ΤΡΟΧΟΣ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ

ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ ΚΑΙ ΒΟΗΘΑΩ 

(Βήματα για τη ζωή) 

Κατί άλλο που λειτούργησε πολύ καλά στην τάξη μας και θέλω να το μοιραστώ είναι 

ο ήλιος που λάμπει όταν νοιαζόμαστε.

Αφού έγιναν οι διάφορες δραστηριότητες που προτείνει το βιβλίο " Βήματα για τη Ζωή"

συμφωνήσαμε ότι πρέπει να νοιαζόμαστε για τους γύρω μας και όχι μόνο για τον εαυτό μας. Είμαστε μια ομάδα και πρέπει να βοηθάμε ο ένας τον άλλο. 

Έτσι δημιουγήθηκε η ιδέα του ήλιου της τάξης μας. Κόψαμε ένα κύκλο όπου κάθε παιδί κόλλησε τη φωτογραφία του.

Στη συνέχεια κόψαμε πολλές ακτίνες και τις βάλαμε σε ένα κουτί.

 Κάθε φορά που κάποιο παιδί νοιάζεται η βοηθά μέσα στην τάξη κολλάει μια ακτίνα στον ήλιο.

Ο ήλιος μας λάμπει όλο και πιο πολύ!!!!!

Κι εμείς χαιρόμαστε!!!!

ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ

Πριν λίγες μέρες διαβάσαμε το παραμύθι: Το νησί των συναισθημάτων και φυσικά ακούσαμε τη υπέροχη μουσική του Μάνου Χατζιδάκη.

 Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα τα Συναισθήματα.

Εκεί ζούσαν η Ευτυχία, η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη και όλα τα άλλα συναισθήματα.

Μια μέρα έμαθαν ότι το νησί τους θα βούλιαζε και έτσι όλοι επισκεύασαν τις βάρκες τους και άρχισαν να φεύγουν.

Η Αγάπη ήταν η μόνη που έμεινε πίσω. Ήθελε να αντέξει μέχρι την τελευταία στιγμή.

Όταν το νησί άρχισε να βυθίζεται, η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια.

Βλέπει τον Πλούτο που περνούσε με μια λαμπερή θαλαμηγό.

Η Αγάπη τον ρωτάει: «Πλούτε, μπορείς να με πάρεις μαζί σου;»,

«Όχι, δεν μπορώ» απάντησε ο Πλούτος. «Έχω ασήμι και χρυσάφι στο σκάφος μου και δεν υπάρχει χώρος για σένα»

Η Αγάπη τότε αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από την Αλαζονεία που επίσης περνούσε από μπροστά της σε ένα πανέμορφο σκάφος.

«Σε παρακαλώ βοήθησέ με» είπε η Αγάπη.

«Δεν μπορώ να σε βοηθήσω Αγάπη. Είσαι μούσκεμα και θα μου χαλάσεις το όμορφο σκάφος μου» της απάντησε η Αλαζονεία.

Η Λύπη ήταν πιο πέρα και έτσι η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει από αυτή βοήθεια.

«Λύπη άφησέ με να έρθω μαζί σου».

«Ω Αγάπη, είμαι τόσο λυπημένη που θέλω να μείνω μόνη μου» είπε η Λύπη.

Η Ευτυχία πέρασε μπροστά από την Αγάπη αλλά και αυτή δεν της έδωσε σημασία.

Ήταν τόσο ευτυχισμένη, που ούτε καν άκουσε την Αγάπη να ζητά βοήθεια.

Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή: «Αγάπη, έλα προς τα εδώ! Θα σε πάρω εγώ μαζί μου!».

Ήταν ένας πολύ ηλικιωμένος κύριος που η Αγάπη δεν γνώριζε, αλλά ήταν γεμάτη από τέτοια ευγνωμοσύνη, που ξέχασε να ρωτήσει το όνομά του.

Όταν έφτασαν στην στεριά ο κύριος έφυγε και πήγε στο δρόμο του.

Η Αγάπη γνωρίζοντας πόσα χρωστούσε στον κύριο που τη βοήθησε, ρώτησε την Γνώση:

«Γνώση, ποιος με βοήθησε»;

«Ο Χρόνος» της απάντησε η Γνώση.

«Ο Χρόνος;;» ρώτησε η Αγάπη. «Γιατί με βοήθησε o Χρόνος;»

Τότε η Γνώση χαμογέλασε και με τη βαθιά σοφία της είπε:

«Μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει πόσο

μεγάλη σημασία έχει η Αγάπη».

Πηγή: http://www.poiein.gr/archives/18160

 Στη συνέχεια το δραματοποιήσαμε! Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν και  έτσι θα αποτελέσει ένα μέρος της καλοκαιρινής μας γιορτής.

Προετοιμασία για την παρουσίαση

Συνεχίζεται......

Ποιήματα, ευχές ,τραγούδια...για τη ΜΗΤΕΡΑ

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ,ΕΥΧΕΣ , ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ......
ΓΙΑ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ

Είπαν του ήλιου «γιορτάζει η μάνα»
κι εκείνος βάλθηκε με φως τη γη να ντύνει.
Είπαν της θάλασσας «γιορτάζει η μάνα»
κι αμέσως έγινε η φουρτούνα γαλήνη.
Το ‘μαθαν τα πουλιά, «γιορτάζει η μάνα»
και το τραγούδι τους ξεχείλισε πλημμύρα.
Το ‘μαθαν τα άνθη, «γιορτάζει η μάνα»
και μοσχοβόλησε η πλάση χίλια μύρα.
Τ’ άκουσε η βροχή, αλλά δεν έκλαψε
δάκρυ δεν κάνει να κυλήσει αυτή τη μέρα.
Τ’ άκουσε ο ουρανός κι άνοιξε διάπλατα
πείτε ευχές, μύριες ευχές για τη μητέρα

----------------------------------------------------------------------------

Για τη μητέρα

Ποιος μας κράταγε αλήθεια     

εννιά μήνες στην κοιλιά;

Ποιος μας γέννησε με πόνους,

μας αγκάλιαζε μωρά;

Ποιος μας φρόντισε με αγάπη,

στο πλευρό μας ξενυχτούσε;

Ποιος στη λύπη, στη χαρά μας

έκλαιγε, χαμογελούσε;

Σ΄ όλα τα ποιος θα απαντήσω,

γιατί ξέρω βρε παιδιά,

όλα αυτά κι άλλα πολλά

γίνονται από τη μαμά.

Γι αυτό κι εγώ από την καρδιά μου

σου εύχομαι να ζεις σαν τα βουνά

και πάντα στη ζωή σου να ζεις με τη χαρά.

Κι ευτυχισμένη να ’σαι,  να γίνεις και γριούλα.

Θα σ’ αγαπάω πάντα, γλυκιά ζεστή μανούλα.

                                       Τραιανού Άννα-Μαρία

---------------------------------------------------------------

Η ΜΑΝΟΥΛΑ
Στέλιος Σπεράντσας

Ποιός την κούνια μας κουνάει,
όταν είμαστε μικράκια;
Ποιός χαμογελά στο πλάι
και γλυκά μας λέει λογάκια
και τον ύπνο προσκαλεί;
Η μαμά μας η καλή!

Τα μαλλιά μας ποιός χτενίζει;
Ποιός μας καμαρώνει, αλήθεια;
Ποιός παιχνίδια μας χαρίζει;
Ποιός μας λέει τα παραμύθια
στη φωτίτσα μας σιμά;
Η γλυκιά μας η μαμά!

Κι όταν κάποτε ένα στόμα
κάτι με θυμό μας λέει,
κι όταν παρακούμε ακόμα,
ποιός πονεί και σιγοκλαίει
κι έχει πίκρα στην καρδιά;
Πάντα η μάννα μας, παιδιά!

-------------------------------------------------------------

Φτιάχνω μάτια στρογγυλά και μεγάλα
(Λένε πως οι μάνες τα βλέπουν όλα)
Βάνω μια κουκίδα για μύτη
(Δεν έχουν σχεδόν οι μάνες μύτη)
Το κούτελο πλατύ και περήφανο
(Έχουν σαν στρατιώτες το μέτωπο ψηλά)
Πώς να σχεδιάσω το στόμα,
για να είναι γελαστό και σφραγισμένο μαζί;
(Οι μάνες ξέρετε χαμογελούν και σωπαίνουν).
Της γεμίζω το στήθος παράσημα
(*Αυτά βγαίνουν εις διπλούν...
ένα δίνουν στο παιδί κι ένα στη μάνα)
Ξέχασα την καρδιά.Που να τη βάλω;
κάτω απ'το στήθος δεν χωρεί...
Την περνώ σε κορδέλα κα την κρεμώ...
(Μα... φίλοι μου,αυτό δεν μοιάζει καρδιά,
ειν΄ολάκερη πλατεία...)

----------------------------------------------------------------------------

ΤΑ ΑΤΑΚΤΑ ΧΕΡΑΚΙΑ
Στέλιος Σπεράντσας

«Άτακτα χεράκια των παιδιών,
όλα μου τα κάνετε άνω κάτω.
Παν΄τα σπίρτα πάλι απ’ το κουτί.
Χτες μου κομματιάσατε ένα πιάτο.

Κάπου μου τρυπώσ’ τε τα κλειδιά.
Πώς θ’ ανοίξω τώρα το συρτάρι;
Σήμερα η κούκλα η Μαργιορή
βρέθηκε κι αυτή χωρίς ποδάρι».

Τέτοια με παράπονο μιλεί,
πάντοτε η μαμά για τα χεράκια.
Μα ύστερα ξεχνά, χαμογελά,
γέρνει, τα γεμίζει με φιλάκια.

Ξέρει η μητερούλα, πως αυτά
κάποτε θα πάψουν ν’ ατακτούνε.
Ξέρει, πως τον κόπο της μαζί
τα χεράκια αυτά θα μοιραστούνε.

 --------------------------------------------------------------- 

Έχω μια γλυκιά μανούλα

που πολύ με αγαπά,

νύχτα μέρα με φροντίζει

 και για με καρδιοχτυπά.

Σαν γλιστρήσω και χτυπήσω,

θε να τρέξω στο λεπτό,

στην αγκάλη της να πέσω

με λαχτάρα και καημό.

Μ’ ένα της γλυκό φιλάκι

κάθε πόνος πάει μακριά

 κι είν’ η πιο ζεστή φωλίτσα

 η γλυκιά της αγκαλιά.

Α. ΚΑΨΑΣΚΗ

--------------------------------------------------------------

Άν ήσουν χάδι, θα ήσουν το πιο τρυφερό.

Άν ήσουν χαμόγελο, θα ήσουν το πιο γλυκό.

Άν ήσουν αστέρι, θα ήσουν το πιο φωτεινό.

Άν ήσουν άγγελος, θα ήσουν ο φύλακάς μου και

άν ήσουν μονοπάτι, θα ήσουν αυτό που θα με οδηγούσε στο σωστό δρόμο.

Χρόνια πολλά μανούλα και ευχαριστώ που είσαι για εμένα όλα τα παραπάνω και πολλά ακόμη.

 

-------------------------------------------------------------

Μανούλα μου χρόνια πολλά, χρόνια ευτυχισμένα,

χρόνια γεμάτα από χαρά και γέλιο στολισμένα.

Μονάχα κάτι θα σου πω σήμερα στη γιορτή σου,

πως είναι δώρο απ” το Θεό να είμαι το παιδί σου.

Σήμερα στη γιορτούλα σου λουλούδια σου χαρίζω,

χαίρομαι όταν χαίρεσαι κι όταν πονάς δακρύζω.

Είσαι το λιμανάκι μου, είσαι η συντροφιά μου,

να 'σαι γερή και δυνατή μανούλα μου γλυκιά μου.

Νιώθω πως όταν μου γελάς σε πούπουλα πως μ' έχεις

μανούλα μου σ' ευχαριστώ που τόσο με προσέχεις.

Το όνομά σου το γλυκό μες στη καρδιά κρυμμένο

και με κορδέλα ολόχρυση το έχω τυλιγμένο.

Εσύ μου έδωσες ζωή, στοργή, φροντίδα, αγάπη,

μου 'μαθες ν' αγωνίζομαι, να προσπερνώ τα λάθη.

Μου χάρισες το είναι σου  και όλη τη ζωή σου

και εγώ σου δίνω μια καρδιά σήμερα στη γιορτή σου.

Είναι αυτή που έπλασες με τα δικά σου χέρια,

μαζί με την αγάπη μου που φτάνει ως τ' αστέρια.

                           

---------------------------------------------------------------------

Είσαι η πιο καλή μητέρα.

Είσαι η πιο γλυκιά μαμά.

Αυστηρή γίνεσαι μάνα όταν κάνω ζαβολιά.

Κάθε χρόνο στη γιορτή σου, θα σου λέω σ” αγαπώ

και για όλα όσα μου δίνεις πως πολύ σ” ευχαριστώ.

------------------------------------------------------------------

Έχω ένα φιλάκι.

Αχ, που να τ' αφήσω,

Να μην πάει χαμένο,

Να μην τ' αδικήσω.

Στην καρδιά ενός κρίνου

θέλει να το κλείσω.

Έλα Μητερούλα

να σου το χαρίσω!!!

----------------------------------------------------------

ΣΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

Χάρη Σακελλαρίου-Α. Καψάσκη

Σήμερα που γιορτάζεις μανούλα μου δεν ξέρω

από του κόσμου τα καλά, τι δώρο να σου φέρω.

Θα σου φερνα αν μπορούσα με τα μικρά μου χέρια

όλα της Γης τα λούλουδα, τον ήλιο και τ΄αστέρια.

Για σένα θα γινόμουν ένα μικρούλι αηδόνι

τραγούδι ολόγλυκο για σε να λέει να μην τελειώνει.

Μα εσύ είσαι απ΄τα λουλούδια το πιο όμορφο λουλούδι

είσαι ήλιος, άστρο φωτεινό κι αγγελικό τραγούδι.

Μανούλα λέω και ανθίζει, μοσχοβολά το στόμα,

όλα σε σένα τα χρωστώ και τη ζωή μου ακόμα.

Δεν παίρνεις, όλο δίνεις με τ΄άγιο σου χεράκι

για σκύψε, δέξου σήμερα ένα γλυκό φιλάκι (2).

 --------------------------------------------------------------------------

 

ΜΑΝΟΥΛΑ

Στίχοι: Αγγελική Καψάσκη

Στίχοι:
Η πρώτη λέξη που θα πω τα μάτια σαν ανοίξω
"μανούλα" θα 'ναι πάντοτε να 'ρθει να τη φιλήσω.

Ένα πολύ γλυκό φιλί, στην αγκαλιά με παίρνει

τον ήλιο δίπλα με χαρά νομίζω ότι φέρνει.

Ανάλαφρα, χαρούμενα στο σπίτι τριγυρίζω
κι ας είναι χιόνια στα βουνά, την άνοιξη μυρίζω.

Έχω την πιο γλυκιά μανούλα, την αγαπώ πολύ πολύ
γιατί για μένα είναι ευχούλα, που μ' έφερε σ' αυτή τη γη.

Σαν μ' αγκαλιάζει, με φιλάει, νιώθω ν' ανοίγει ο ουρανός
χίλια λουλούδια γύρω ανθίζουν κι ο ήλιος είναι λαμπερός.

(Το σπίτι μας μοσχοβολά σαν είναι αυτή κοντά μας,
στην αγκαλιά της πλάθουμε τα πιο γλυκά όνειρά μας.

Η αγάπη, η φροντίδα της, το χάδι, η στοργή της
εμείς είμαστε πάντοτε η ίδια η ζωή της.)

--------------------------------------------------------------------------

Σ’ΑΓΑΠΩ ΧΡΥΣΗ ΜΑΜΑ

Αγγελική Καψάσκη/Δ. Χαραλάμπους

Σ' αγαπώ, χρυσή μαμά,
ζωγραφιά μου Παναγιά
αγαπάω και ποθώ,
κάθε χάδι σου γλυκό.

Λυπημένο αν με δεις
στοργικά εσύ μπορείς
φτάνει μια γλυκειά ματιά
για να φύγ' η συννεφιά.

Η καρδιά σου η τρυφερή
αγκαλιάζει όλη την γη,
έχει μέσα ομορφιά
τα λουλούδια τα πουλιά.

Μες στο σπιτι ή αλλού
αγωνίζεσαι παντού,
δίνεις σ' όλους την χαρά
μέρα νύχτα στη δουλειά.

Σ' αγαπώ, χρυσή μαμά,
ζωγραφιά μου Παναγιά
αγαπάω και ποθώ,
κάθε χάδι σου γλυκό.

--------------------------------------------------------------------

Με το ένα το χεράκι

Με το ένα το χεράκι
μανούλα σε αγαπώ
πέντε δαχτυλάκια έχω να σου πω
ένα το μεγάλο
δυο το δειχτικό
τρία το μεσαίο
τέσσερα το παράμεσο
και πέντε το μικρό
Με αυτά τα δαχτυλάκια
μαζί και ανοιχτά
αρπάζω απ το ντουλάπι
μανούλα τα γλυκά
Κι εγώ αν θα σε πιάσω
να παίρνεις τα γλυκά
θα σε ξυλοφορτώσω
με τόσες μοναχά

-----------------------------------------------------------------------

ΜΑΝΑ Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!

Ήμουν μωρό, με τάιζες στο στόμα, ήμουν παιδί, μου τίναζες το χώμα…
Πήγα σχολειό, μου μάθαινες το ποίημα, στις διακοπές κυττούσαμε το κύμα
Για όλες τις φορές που σε χρειάστηκα, Για τότε που για μένα, μόνο, νοιάστηκα,
Μάνα σ’ευχαριστώ!

Στον πυρετό, πάνω στο προσκεφάλι, με τα φιλιά σου μου’διωχνες τη ζάλη
Κι’όταν κυλούσανε τα δάκρυά μου, η αγκαλιά σου ήταν η φωλιά μου...
Για όλες τις φορές που σε χρειάστηκα, Για τότε που για μένα, μόνο, νοιάστηκα,
Μάνα σ’ευχαριστώ!

Τις Κυριακές παιχνίδια ως το γεμα, στα γόνατα μου σκούπιζες το αίμα
Στη γειτονιά μ’έψαχνες το βραδάκι, όταν ξεχνιόμουν, τόσο δα παιδάκι...
Για όλες τις φορές που σε χρειάστηκα, Για τότε που για μένα, μόνο, νοιάστηκα,
Μάνα σ’ευχαριστώ!

Σαν ήρθαν έννοιες, βάσανα μεγάλα, μαζί, ξανά, τα λέγαμε στη σάλα
Σε κάθε ήττα ήσουν στο πλευρό μου, ψηλά κοιτώ, και κάνω το Σταυρό μου!
Για όλες τις φορές που σε χρειάστηκα, Για τότε που για μένα, μόνο, νοιάστηκα,
Μάνα σ’ευχαριστώ!

  --------------------------------------------------------------

ΔΥΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ, ΔΥΟ ΦΙΛΙΑ

Δυο τραγούδια, δυο φιλιά
τρέχω δίνω στη μαμά
και εκείνη μου γελά
και με κλείνει αγκαλιά

Αχ μανούλα μου καλή
πόσο σε αγαπώ πολύ
θέλω κάτι να σου πω
πως πολύ σε αγαπώ!

------------------------------------------------------------------------

ΜΑΝΟΥΛΑ

Μανούλα είσαι στην σκέψη

μια όμορφη εικόνα

και θέλω την αγάπη σου

να χαίρομαι  αιώνια.

Χίλιες φορές να γεννηθώ

εσένα θέλω πάντα

προστάτη μου και οδηγό

μονάκριβη μου, μάνα!

Μητέρα είσαι στήριγμα

αγάπη και ελπίδα

σαν μ’ αγκαλιάζεις τρυφερά

ολόθερμη ηλιαχτίδα.

-----------------------------------------------------------------------------

Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ

Ένα παιδί, μοναχοπαίδι αγόρι,
αγάπησε μιας μάγισσας την κόρη.

- Δεν αγαπώ εγώ, του λέει, παιδιά,
μ' αν θέλεις να σου δώσω το φιλί μου,
της μάνας σου να φέρεις την καρδιά
να ρίξω να τη φάει το σκυλί μου.

Τρέχει ο νιος, την μάνα του σκοτώνει
και την καρδιά τραβάει και ξεριζώνει.
Και τρέχει να την πάει, μα σκοντάφτει
και πέφτει ο νιος κατάχαμα με δαύτη.

Κυλάει ο νιος και η καρδιά κυλάει
και την ακούει να κλαίει και να μιλάει.
Μιλάει η μάνα στο παιδί και λέει:
- Εχτύπησες, αγόρι μου; ...και κλαίει...

-----------------------------------------------------------------

ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ

1. Μη με παραχαϊδεύεις. Ξέρω πολύ καλά πως δεν πρέπει να μου δίνει πάντα ό,τι σου ζητώ. Σε δοκιμάζω μονάχα για να δω. 

2. Μη διστάζεις να είσαι σταθερή μαζί μου. Το προτιμώ. Με κάνεις να νιώθω περισσότερη σιγουριά. 

3. Μη με κάνεις να νιώθω μικρότερος απ' ό,τι είμαι. Αυτό με σπρώχνει να παριστάνω καμιά φορά τον σπουδαίο. 

4. Μη μου κάνεις παρατηρήσεις μπροστά στον κόσμο αν μπορείς. Θα προσέξω περισσότερο αυτά που θα μου πεις, αν μου μιλήσεις ήρεμα μια στιγμή που θα είμαστε οι δυο μας.

5. Μη μου δημιουργείς το αίσθημα πως τα λάθη μου είναι αμαρτήματα. Μπερδεύονται έτσι μέσα μου όλες οι αξίες που έχω μάθει ν' αναγνωρίζω. 

6. Μην αναστατώνεσαι τόσο όταν σου λέω «δε σε χωνεύω». Δεν απευθύνομαι σε σένα αλλά στη δύναμη που έχεις να μου εναντιώνεσαι. 

7. Μη με προστατεύεις πάντα από τις συνέπειες. Χρειάζεται καμιά φορά να πάθω για να μάθω. 

8. Μη δίνεις μεγάλη σημασία στις μικρο αδιαθεσίες μου. Καμιά φορά δημιουργούνται ίσα - ίσα για να κερδίσω την προσοχή που ζητούσα. 

9. Μη μου κάνεις συνεχώς παρατηρήσεις. Γιατί τότε θα χρειαστεί να προστατέψω τον εαυτό μου κάνοντας τον κουφό. 

10. Μη μου δίνεις επιπόλαιες υποσχέσεις. Νιώθω πολύ περιφρονημένος όταν δεν τις κρατάς. 

11. Μην υπερτιμάς την τιμιότητά μου. Συχνά οι απειλές σου με σπρώχνουν στην ψευτιά. 

12. Μην πέφτεις σε αντιφάσεις. Με μπερδεύεις έτσι αφάνταστα και με κάνεις να χάνω την πίστη μου σ' εσένα. 

13. Μη με αγνοείς όταν σου κάνω ερωτήσεις. Αν κάνεις κάτι τέτοιο, θα ανακαλύψεις πως θ' αρχίσω να παίρνω τις πληροφορίες μου από άλλες πηγές. 

14. Μην προσπαθείς να με κάνεις να πιστέψω πως είσαι τέλεια ή αλάνθαστη. Είναι σοκ για μένα όταν ανακαλύπτω πως δεν είσαι ούτε το ένα ούτε το άλλο. 

15. Μη διανοηθείς ποτέ πως θα πέσει η υπόληψή σου αν μου ζητήσεις συγγνώμη. Μια τίμια αναγνώριση ενός λάθους σου μου δημιουργεί πολύ θερμά αισθήματα απέναντί σου. 

16. Μην ξεχνάς πως μου αρέσει να πειραματίζομαι! Χωρίς αυτό δε μπορώ να ζήσω. Σε παρακαλώ παραδέξου το. 

17. Μην ξεχνάς πόσο γρήγορα μεγαλώνω. Θα πρέπει να σου είναι δύσκολο να κρατήσεις το ίδιο βήμα με μένα αλλά προσπάθησε σε παρακαλώ. 

18. Μην ξεχνάς πως δε θα μπορέσω ν' αναπτυχθώ χωρίς πολύ κατανόηση και αγάπη. Αυτό όμως δε χρειάζεται να στο πω, έτσι δεν είναι; 

   Ρούντολφ Ντράικορς

--------------------------------------------------------------------------

 Η ΜΑΝΑ

Σαν τη μάνα τίποτ΄άλλο
δεν υπάρχει και γι αυτό
τη μανούλα μου λατρεύω,
τη μανούλα μου αγαπώ.

Την ευχούλα της αν έχω,
ακριβό΄χω φυλαχτό .
Τίποτα πια δε φοβάμαι
και με θάρρος περπατώ.

Κάθε της γλυκό φιλάκι,
κάθε χάδι στοργικό
είναι του Θεού ευλογία,
είναι δώρο αγγελικό.

Γι αυτό πάντα την ακούω,
με λαχτάρα τη φιλώ
και γερή να μου την έχει
το Θεό παρακαλώ.

           Χάρης Σακελλαρίου

 ------------------------------------------------------

ΜΑΝΟΥΛΑ

(ΦΙΛΙΣΑ ΧΑΤΖΗΧΑΝΝΑ)

 

Μανούλα, σ΄αγαπώ
και σε γλυκοφιλώ.
Για σένα τραγουδώ
ένα γλυκό σκοπό.

Να ζήσεις, να ευτυχήσεις,
μανούλα μου χρυσή.
Σου τραγουδώ μ΄αγάπη
κι ένα γλυκό φιλί.

-------------------------------------------------------

       

ΣΤΗΣ ΜΑΝΟΥΛΑΣ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ

(ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΑΡΩΝΙΤΗ)

Στης μανούλας τη γιορτή
τα καλά μου θα φορέσω
και στον κήπο γελαστή
γρήγορα πολύ θα τρέξω.

Να της φέρω λουλουδάκια
του Μαγιού τα πιο καλά
και μαζί με δυο φιλάκια
θα της πω χρόνια πολλά.
        

 ------------------------------------------------

Αν ήσουν......

Αν ήσουν, μανούλα, λουλούδι τριαντάφυλλο θα ΄σουν τ΄Απρίλη στα μαλλιά μου στολίδι ακριβό, χαμογέλιο ανθισμένο στα χείλη. Αν ήσουν , μανούλα τραγούδι, της αγάπης θα ήσουν μπαλάντα, στην καρδιά μου να δίνεις το χτύπο, στη ζωή μου μελωδία για πάντα. Αν ήσουν, μανούλα, αστέρι, το λαμπρότερο θα ΄σουν στην πλάση, στη χαραυγή μου ο αυγερινός, κι αποσπερίτης σα σκοτεινιάσει. Μα δεν είσαι, μανούλα, λουλούδι, μήτε αστέρι, μήτε τραγούδι, είσαι όμως για μένα η μία, και αγάπη και φως και μελωδία.

Read more at: http://taniamanesi-kourou.blogspot.gr/2014/05/blog-post_2.html
Copyright © Tania Manesi

Αν ήσουν, μανούλα, λουλούδι τριαντάφυλλο θα ΄σουν τ΄Απρίλη στα μαλλιά μου στολίδι ακριβό, χαμογέλιο ανθισμένο στα χείλη. Αν ήσουν , μανούλα τραγούδι, της αγάπης θα ήσουν μπαλάντα, στην καρδιά μου να δίνεις το χτύπο, στη ζωή μου μελωδία για πάντα. Αν ήσουν, μανούλα, αστέρι, το λαμπρότερο θα ΄σουν στην πλάση, στη χαραυγή μου ο αυγερινός, κι αποσπερίτης σα σκοτεινιάσει. Μα δεν είσαι, μανούλα, λουλούδι, μήτε αστέρι, μήτε τραγούδι, είσαι όμως για μένα η μία, και αγάπη και φως και μελωδία.

Read more at: http://taniamanesi-kourou.blogspot.gr/2014/05/blog-post_2.html
Copyright © Tania Manesi

Αν ήσουν, μανούλα λουλούδι ,
τριαντάφυλλο θα 'σουν τ' Απρίλη,
 στα μαλλιά μου στολίδι ακριβό, 
χαμογέλιο ανθισμένο στα χείλη.
Αν ήσουν, μανούλα τραγούδι,
της αγάπης θα ήσουν μπαλάντα,
στην καρδιά μου να δίνεις τον χτύπο,
στη ζωή μου μελωδία για πάντα. 
Αν ήσουν, μανούλα αστέρι,
το λαμπρότερο θα 'σουν στην πλάση,
στη χαραυγή μου ο αυγερινός,
κι αποσπερίτης σα σκοτεινιάσει.
Μα δεν είσαι, μανούλα, λουλούδι,
μήτε αστέρι, μήτε τραγούδι, 
είσαι όμως για μένα η μία,
και αγάπη  και φως και μελωδία.

 ( από το blog της συναδέλφου Τάνιας Μάνεση εδώ)