Ένα σαλιγκάρι 🐌που το λέγαν Χάρη
(της Ειρήνης Πετρίδου)
Ένα σαλιγκάρι
που το λέγαν Χάρη,
στον κήπο περπατάει,
τις κεραίες του κουνάει
Ξάφνου σταματάει
και ψηλά κοιτάει.
Χρώματα ένα σωρό
γέμισαν τον ουρανό
Αχ και να 'χα ένα σπιτάκι
με τα χρώματα αυτά!
Πόσο θα με θαύμαζαν
όλα τα παιδιά...
Άρχισε τότε να φυσάει,
μέσα στο κέλυφος τρυπάει.
Λίγο για να κοιμηθεί
και για να ονειρευτεί....
Το ποιήμα μπορεί να συνοδευτεί με κινήσεις. Είναι εύκολο και άρεσε πολύ στα παιδιά.
Τι ονειρεύτηκε ο Χάρης το σαλιγκάρι;
Και μια εύκολη κατασκευή:
Για το κέλυφος τυλίγουμε δύο χαρτιά από ρολό κουζίνας και τα κολλάμε στον κύκλο ξεκινώντας από το κέντρο.
Χρησιμοποιούμε νερομπογιές με αρκετό νερό έτσι ώστε να απλώνετε το χρώμα στο χαρτί.
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .
Η άδεια CC αναφέρεται στο παραπάνω ποιήμα.
Εντυπωσιακό όπως ότι όλο φτιάχνεις με τα παιδάκια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίο
ΑπάντησηΔιαγραφή